…en veilig aangekomen bij *tadatadatataaaaa* de Starbucks!
Zo dat is snel gegaan zeg! Vandaag is alweer onze laatste volledige dag in de Verenigde Staten.. Jammer en mooi. Jammer omdat er ipv 16 dagen wel zo’n 16 weken wat te zien valt. Helaas, zolang is de vakantie niet en we hebben onszelf ook wel maximaal uitgeput. Naar huis gaan is zo gek nog niet, als je het zo bekijkt..
Maar eerst hadden we vandaag nog van alles te doen. Vanmorgen begingen we een blunder die in ons voordeel uitpakte. Tijdens onze reis kregen we vouchers, tegoedbonnen voor het ontbijt. Die kan worden ingeleverd bij het restaurant van het hotel. Het hotel in Los Angeles heeft twee restaurants.schijnbaar. Je voelt hem al aankomen, wij zaten bij het verkeerde restaurant te ontbijten, zonder dat om geld of een voucher gevraagd werd. Een geluk, achteraf bleek namelijk dat ontbijt dat we hadden moeten krijgen erg mager was.
Na het ontbijt kregen we de citytour.. Los Angeles heeft geen rijke historie en begon pas te groeien vanaf de Tweede.Wereldoorlog. Dat is dus behoorlijk snel gegaan! Van 3 zijn ze naar 9 miljoen inwoners gegaan. Verder hebben we wat leuke plekken bekeken maar het werd interessant bij Hollywood boulevard. Daar hebben we nog wat rondgekeken en zijn daarna naar Universal Studios gegaan, een combinatie tussen een kijkje achter de schermen in filmwereld en een pretpark. Het was een geweldige dag daar! Om de dag perfect af te sluiten hebben we de dames bij Hooters nog om een Heineken gevraagd. Een perfecte dag om af te sluiten!
Morgen zetten we weer voet aan de grond in Nederland! Tot snel!
Op vrijdagochtend werden we opgehaald door de chauffeur die ons naar L.A. zou rijden. We namen al afscheid van de reisleider, hij ging verder met een andere groep helaas. Ook ’s ochtends kwam de warme woestijnwind ons weer toegemoet. Gecombineerd met weinig slaap zat iedereen al te slapen in de bus voor de eerste stop, ondanks het enthousiaste verhaal van de chauffeur.
Zelf hebben we in Las Vegas zo’n 6 uur slaap gehad in 2 dagen, dus ook wij dommelden geregeld even in. Uiteindelijk kwamen we naar een redelijk korte rit om 14.00 al aan bij ons hotel in Los Angeles.
We kwamen er direct achter dat Los Angeles eigenlijk geen stad is maar meer een stedelijk gebied met gemeentes. Dat bleek ook wel want we zaten meer dan een uur in de metro voordat we in Hollywood waren. We hadden de namiddag en avond vrij dus zijn we naar Madame Tussauds gegaan. Dat lag midden op de.Hollywood Walk of Fame dus dat kwam goed uit! We zijn daarna even gaan snuffelen in Hollywood winkels voor een DVD voor de Jaloerse Man maar helaas hebben we nog steeds niets gevonden…
Na een fijne leuke avond zijn we maar teruggegaan naar het hotel. Dat duurde weer een goed uurtje. Toen we in de metro zaten kregen we pas echt een idee van hoe gevarieerd de inwoners waren en hoeveel Spaans er gesproken werd. Na de metrorit zijn we maar eens gaan slapen want de volgende dag was de laatste volledige dag. Maar wel met de citytour!
Jullie weten natuurlijk allemaal wat er gezegd wordt over Las Vegas, de sin city: the city that never sleeps. Ook zeggen de Vegas-gangers vaak “What happens in Vegas, stays in Vegas”. Alles wat in Las Vegas gebeurd blijft in Las Vegas. In het kader daarvan blijft deze blog vanzelfsprekend erg kort.
Groeten van Bert en Jeroen
>Na het eten van gisteren hadden we goed geslapen. We konden zogenaamd uitslapen, want we gingen pas om half negen weg. Na een goed ontbijtje kon de reis naar Yosemite Park heginnen!
De tocht naar het park zou een lange worden.. Onderweg maakten we een stop bij de Subway om een broodje te kopen voor onze picknick. Beide hadden we een lekker broodje gekocht en wat te drinken.
Het was een behoorlijke klim om er te komen maar gelukkig nam de bus dit voor zijn rekening. Bij parken is dat vaker zo, die liggen in een vallei waardoor je eerst de berg overmoet. Voordat we bij de toegangspoort kwamen hadden we al een heleboel mooie uitzichten gehad. Na een korte stop slingerde de bus zich door het mooie landschap van Yosemite.
Hier gaan we kort over zijn. Het was geen bijzondere reis, maar meer een noodzakelijk kwaad. Wat niet erg was is de.stop on Monterey, daar hebben we de Cannery Row bezocht. Daar werden vroeger alle gevangen zeedieren ingeblikt. Na Cannery Row gingen we door naar de 17mile drive.
De 17mile drive was wel heel erg mooi. Dat is meer een soort sightseeing tour langs prachtige stranden, de zogenaamde Pebbles Beach.
In het gebied rond de drive wonen een heleboel beroemde mensen. Clint Eastwood was burgemeester van deze streek, de streek heet Carmel als ik me niet vergis. Een huisje hier kost ongeveer een miljoen dollartjes, zonder belasting. In deze streek kost een huis in totaal zo’n vijf miljoen.
De rest van de reis leidde ons over een mooie route maar onderweg was er niets te beleven. Toen we waren aangekomen in Modesto hebben we samen met wat reisgenoten nog even lekker en gezellig gegeten. Toen we terugwaren maakten we ons op voor de volgende dag, een trip naar Yosemite Park!
Maandagmiddag 16.00 uur, Nederlandse tijd; we werden wakker. Bij ons was het gewoon 7 uur ’s ochtends, tijd om op te staan. Gewapend met een lange broek ging iedereen naar het ontbijt, dat was bij het koffiewinkeltje ernaast.
Een bakje fruit bij het ontbijt was een welkome afwisseling: eindelijk! Meestal hadden we donuts met jam en koffie. Na.het ontbijt gingen we richting de Golden Gate Bridge, via Twin Peaks.
Twin Peaks biedt een formidabel uitzicht over de stad. Tijdens het foto’s maken zagen we dat een grote wolk zeemist de stad binnentrok. Snel gingen we via Golden Gate Park naar de Golden Gate Bridge. Toen we daar aan kwamen was er niets meer te zien, de zeemist beperkte het uitzicht behoorlijk. Hoewel het er gaaf uit zag was er weinig te zien. We zijn de brug maar opgelopen, wat een kunstwerk! De brug trilt gigantisch onder de grote hoeveelheid verkeer die elke minuut passeert.
Na een redelijk goeie vlucht (op wat turbulentie na) kwamen we aan op het vliegveld van San Francisco. We waren nog ver van San Francisco bleek, want de SuperShuttle moest nog een flink half uur rijden voordat het ons bij het hotel hadden afgezet.
Ons offer om om 4 uur op te staan had zijn vruchten afgeworpen. Om 14.15 konden we al inchecken in het hotel. De kamers waren luxe uitgevoerd, helaas konden we dat niet zeggen van de muren. De kamers waren wat gehorig en warm, de airco stond machteloos.
Bij het binnenrijden vam San Francisco, de hippiestad van de westkust, hadden we al goed opgelet. Ons hotel zat dichtbij een belangrijk plein van de stad, Union Square. Met dichtbij bedoel ik zo’n 600 meter lopen. Voor zo’n wereldstad is dat echt peanuts, zoals de Amerikanen (en tegenwoordig ook veel Nederlanders) zeggen. We zijn die middag eens even flink dat gedeelte van de stad gaan verkennen want dat kon goed te voet.
Wat ons opviel waren de electrische trollies en de cable cars. Later zouden we horen dat dit kwam omdat San Francisco zo milieubewust is. De cable car sleept zich voort aa n een grijpbare kabel die constant door de hele stad loopt. We kunnen dit wel eens “in ’t echt” uitleggen als je wilt weten hoe dit zit.
Ja! Daar was een winkeltje met Frozen Yoghurt, ook iets dat we wilden proberen. Kijk naar de foto voor wat we zo’n beetje gehad hebben. Het is eigenlijk zoiets als softijs. Wij hebben er in ieder geval van genoten…
Het heeft even geduurd voordat we er waren voordat we eindelijk konden bloggen over Washington, maar hier zijn we dan. Op het moment van schrijven zitten we op Salt Lake City Airport te wachten tot we opstijgen.
Goh, dat ontbijt in Niagara.. Pannekoekjes, das zeker Amerikaans. En dat in Canada.. Na een goed ontbijt zijn we dus de bus weer ingestapt op weg naar Washington D.C.! De reis opzich nam een hele dag in beslag maar was niet vervelend. Onze gids gaf constant informatie over de regio of gewoon wat random America-facts. Onderweg hebben we een authentieke truckstop gezien, erg leuk en de koffie was goed. Daarna gingen we een (kort) bezoekje brengen aan de Amish.
We hadden het al gezegd he, Niagara was erg mooi. Deze blog zou eigenlijk over Washington gaan, maar dag twee in Niagara moet toch even kort beschreven worden.
Voordat dat begint willen we nog even iedereen bedanken voor de vele leuke reacties. Erg tof om te zien dat jullie ons allemaal volgen! Het ontbreekt eigenlijk aan tijd om jullie helemaal op de hoogte te houden, maar hier nog een poging..
De tweede dag in Niagara Falls begon eigenlijk met een bezoek aan Toronto. Na een mooie stop en een fijne citytour werden we gedropt bij een shopping centre. Nouja, vooruit dan maar 😉